عصب کشی دندان چیست؟ آیا عصب کشی باعث تغییر رنگ دندان می شود؟ بلیچینگ دندان های عصب کشی شده انواع روش‌ها برای سفید کردن دندان عصب کشی خطرات بلیچینگ دندان های عصب کشی شده محافظت از دندان های عصب کشی شده در هنگام بلیچینگ کدام روش بلیچینگ دندان های عصب کشی شده بهتر است؟ کدام […]

دندان‌ها عصب کشی شده به مرور زمان تغییر رنگ می‌دهند. علاوه بر اثر لکه‌های غذا و افزایش سن که باعث تغییر رنگ دندان‌ها می‌شود، مواد استفاده شده در پر کردن دندان نیز باعث تغییر رنگ دندان می‌شود. به همین علت برخی افراد تمایل به بلیچینگ دندان های عصب کشی شده دارند. هنگامی که این تغییر رنگ در دندان‌های خلفی مانند دندان‌های آسیاب رخ می‌دهد، کیفیت لبخند شما را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. با این حال، هنگامی که باند تغییر رنگ در دندان قدامی ایجاد می‌شود، باعث جلب توجه هنگام لبخند زدن خواهد شد.

بلیچینگ دندان های عصب کشی شده کار دشواری است و نیازمند برخی روش‌های ترکیبی است. در این مقاله به بررسی تاثیرات عصب کشی بر رنگ دندان و نحوه سفید کردن آن می‌پردازیم.

کلینیک تخصصی بلیچینگ دندان

برای دریافت مشاوره رایگان همین حالا شماره خود را وارد نمایید.

عصب کشی دندان چیست؟

درمان ریشه یا در زبان رایج عصب کشی، یک روش درمانی برای نجات دندان پوسیده یا عفونی است. درمان ریشه برای هر پوسیدگی دندان اعمال نمی‌شود. عصب کشی در مواردی که مداخله در پوسیدگی دندان با پر کردن کافی نیست و در صورتی که التهاب و عفونت به ریشه دندان نفوذ کرده باشد انجام می‌شود.

اگر پوسیدگی دندان به موقع درمان نشود، پوسیدگی عمیق‌تر شده و باعث التهاب اعصاب دندان می‌شود. التهاب اعصاب دندان می‌تواند باعث درد شدید دندان شود، مشکلاتی مانند تیره شدن دندان، حساسیت به گرما و سرما نیز می‌تواند ایجاد شود.

در داخل دندان‌های شما یک بافت زنده وجود دارد که نام آن پالپ است. در درمان عصب کشی این پالپ برداشته شده و دندان شما از زنده بودن خارج می‌شود. این مساله باعث می‌شود که احتمال عفونت دندان و تحریک اعصاب وجود نداشته باشد. اما دندان مرده بیشتر از سایر دندان‌ها مستعد تغییر ساختار و رنگ است. به همین دلیل نیاز به بلیچینگ دندان های عصب کشی شده احساس می‌شود.

آیا عصب کشی باعث تغییر رنگ دندان می شود؟

  دندانی که عصب کشی روی آن اعمال می‌شود نوعی دندان مومیایی شده است. اعصاب ریشه دندان برداشته شده و با ماده مخصوصی پر می‌شود تا داخل آن قرار گیرد. از آنجایی که پس از این فرآیند دندان مرده خواهد بود، به مرور زمان رنگ دندان تیره می‌شود. یکی دیگر از دلایل تیره شدن دندان، مواد مختلف استفاده شده در طول درمان است. وقتی از مواد مختلف با هم استفاده می‌شود، در مدت زمان کوتاهی باعث تغییر رنگ روی دندان‌ها می‌شود. ابتدا رنگ قهوه‌ای تیره روی دندان وجود دارد. بعدتر این رنگ به سیاه گرایش پیدا می‌کند.

بلیچینگ دندان های عصب کشی شده

طبق مقاله علمی منتشر شده در سایت sciencedirect بلیچینگ نمی‌تواند رنگ مواد استفاده شده در ترمیم مانند آمالگام یا کامپوزیت را تغییر دهد.

بنابراین، در طول آنالیز بلیچینگ، پزشک باید هر گونه ماده ترمیمی موجود را که در لبخند ظاهر می‌شود شناسایی کند و بیماران را از هزینه اضافی مربوط به ترمیم‌هایی که پس از بلیچینگ با دندان‌ها مطابقت ندارند مطلع کند. گاهی اوقات ترمیم موجود پس از بلیچینگ به اندازه کافی مطابقت پیدا می‌کند تا برای بیمار قابل قبول باشد، یا ممکن است ترمیم‌ها در ابتدا با دندان‌ها مطابقت داشته باشند، اما دندان‌ها با افزایش سن تیره شوند.

در مورد دوم، که تغییر رنگ در گذر زمان و به علت مصرف مواد غذایی ایجاد شده است، بلیچینگ می‌تواند دندان‌ها را به رنگ اصلی پس از ترمیم بازگرداند و نیازی به درمان ترمیمی اضافی نباشد. اما در مورد روکش‌ها، کامپوزیت و ونیرها، رنگ دندان نمی‌تواند تغییرات زیادی بکند. همچنین با گذشت زمان، روکش‌ها ممکن است در حاشیه‌ها لکه‌هایی ایجاد کنند. همچنین می‌توان از بلیچینگ برای از بین بردن این لکه‌ها استفاده کرد. با این حال باید توجه داشت که سفید کردن دندان‌های ترمیمی دشوار است و ممکن است نتیجه به اندازه بلیچینگ سایر دندان‌ها نباشد.

انواع روش‌ها برای سفید کردن دندان عصب کشی

برای اینکه درک درستی از بلیچینگ دندان های عصب کشی شده داشته باشید لازم است که ابتدا انواع بلیچینگ و نحوه اثرگذاری آن‌ها را بشناسید. بلیچینگ به طور کلی برای اهداف زیر استفاده می‌شود:

بلیچینگ سطح خارجی

سطح خارجی دندان‌های ما در اثر تماس با مواد غذایی که مصرف می‌کنیم دچار تغییر رنگ می‌شود. این مواد می‌تواند شامل انواع مواد خوراکی رنگ‌دار مانند چای، قهوه، نوشابه یا سیگار باشد. تاثیر این مواد روی دندان‌ها تدریجی است. روش بلیچینگ این لکه‌ها را در خود حل می‌کند و سطح خارجی دندان را تمیز  سفید می‌نماید. از این جهت این روش را می‌توان برای سطح خارجی دندان‌های عصب کشی شده که دارای روکش نیستند اعمال کرد.

بلیچینگ سطح داخلی

بعضی اوقات رنگ به داخل دندان نفوذ می‌کند و پاک کردن آن با مسواک یا جرم گیری ممکن نیست. ممکن است روش‌های عادی بلیچینگ برای دندان‌ها عصب کشی شده کافی نباشد. به همین دلیل می‌توان از روش‌های زیر برای بلیچینگ داخلی دندان استفاده کرد. در تمام این روش‌ها لازم است که ابتدا یک حفره دسترسی روی دندان ایجاد شود. این حفره به صورتی تعبیه می‌شود که باعث آسیب به مواد ترمیم نشود.

  • بلیچینگ داخلی In office: در این روش ماده سفیدکننده با غلظت بالا درون حفره قرار داده می‌شود و برای مدتی در آن ناحیه باقی می‌ماند. این کار ممکن است برای چند بار در یک جلسه یا با فواصل چند هفته‌ای انجام شود. پس از خارج کردن ماده، داخل حفره شستشو داده می‌شود. این روش به مرور باعث تاثیر مواد سفید کننده بر لکه‌های درونی دندان خواهد شد. ماده رایج برای انجام این روش پراکسید هیدروژن است.
  • بلیچینگ داخلی In walking: در این روش دندانپزشک مواد سفیدکننده را در داخل حفره دندان قرار می‌دهد و سپس روی آن را پانسمان می‌کند. بیمار پس از یک هفته مراجعه می‌کند و در صورت نیاز دوباره مواد جدید در حفره دندان او قرار داده می‌شود. این کار تا رسیدن به رنگ مطلوب ادامه پیدا می‌کند. رایج‌ترین ماده سفیدکننده که در این روش استفاده می‌شود سدیم پربورات است  که حالت خمیری دارد و بهتر در حفره باقی می‌ماند.
  • ترکیب دو روش بالا: در این روش ابتدا در مطب روش اول انجام می‌شود و سپس با قرار دادن ماده سفید کننده در حفره، روی دندان پانسمان می‌شود. این روش برای مواردی که تغییر رنگ زیادی لازم است استفاده می‌شود.

خطرات بلیچینگ دندان های عصب کشی شده

رایج‌ترین عوارضی که می‌تواند پس از بلیچینگ دندان‌ها رخ دهد ایجاد حساسیت در آن‌ها است. دندان‌های شما می‌تواند پس از سفید کردن به گرما، سرما، تنفس یا غذاهای داغ و سرد حساس شود. البته به طور رایج این حساسیت‌ها طی چند روز از بین خواهد رفت. تحریک لثه‌ها، احساس سوزش یا خونریزی نیز از عوارضی است که در صورت تماس مواد سفید کننده با لثه‌ها ایجاد می‌شود.

میزان بروز عوارض در بلیچینگ دندان عصب کشی شده بیشتر است. زیرا در این روش‌ها حفره‌ای در دندان ایجاد شد و سطح تماس افزایش می‌یابد. نفوذ ماده سفیدکننده با ریشه می‌تواند باعث تحلیل آن شود. بنابراین این روش‌ها حتما باید توسط دندانپزشک حرفه‌ای انجام گیرد.

محافظت از دندان های عصب کشی شده در هنگام بلیچینگ

در هنگام بلیچینگ ابتدا یک محافظ پلاستیکی روی لثه‌های شما قرار داده خواهد شد. این کار باعث می‌شود که مواد سفید کننده با لثه تماس پیدا نکند و باعث تحریک آن نشود. علاوه بر این دندانپزشک باید دقت کند که مواد تزریق به ریشه دندان نفوذ نکند. برای جلوگیری از این مشکل دندانپزشک باید با دقت تمام حفره را طوری ایجاد کنه که مواد ترمیمی خارج نشوند. در بعضی موارد که ظاهر دندان پس از عصب کشی خوب نیست و سطح دارای آمالگام زیاد است از بلیچینگ پرهیز می‌شود. زیرا ایجاد حفره می‌تواند موجب از دست رفتن دندان شود. در چنین مواردی نصب یکی روکش مناسب‌تر است.

کدام روش بلیچینگ دندان های عصب کشی شده بهتر است؟

تشخیص اینکه چه روشی برای دندان شما مناسب‌تر است به عهده دندانپزشک است. روش مناسب با توجه به تغییرات رنگ دندان شما، وضعیت پر شدگی و امکان ایجاد حفره می‌تواند متفاوت باشد. اما در صورتی که تغییر رنگ زیاد باشد معمولا استفاده از روش‌های ترکیبی ارجحیت دارد. همچنین دندانپزشک ممکن است که روش‌های بلیچینگ خارجی و داخلی را نیز با هم انجام دهد.

کدام ماده سفید کننده بهتر است؟

همان‌طور که اشاره کردیم برای بلیچینگ دندان عصب کشی شده از دو نوع ماده پراکسید هیدروژن و سدیم پربورات استفاده می‌شود. اگر سفید کردن در یک جلسه انجام شود از پراکسید هیدروژن که حالت روان‌تری دارد استفاده می‌شود، اما اکر نیاز به ماندن مواد در حفره باشد از سدیم پربورات استفاده می‌گردد. این ماده حالت خمیری دارد و در حفره بهتر باقی می‌ماند؛ علاوه بر این امکان نفوذ آن به داخل بافت ریشه دندان کمتر است. 

ابتدا بلیچینگ انجام دهیم یا عصب کشی؟

بهتر است قبل از عصب کشی دندان خود، به دندانپزشک مراجعه کنید و دندان‌های خود را به طور حرفه‌ای سفید کنید. سفید کردن دندان در مطب نتایج دلپذیرتری را برای شما به همراه خواهد داشت. روش سفید کردن حتی ممکن است خود باندینگ دندان را سفید کند. نکته اصلی این است که دندانپزشک شما پس از سفید کردن بهتر می‌داند که روکش جدید باید چه رنگی باشد. اما اگر اول دندان را روکش کردید، امکان تغییر رنگ آن با بلیچینگ وجود ندارد.

گاهی اوقات فقط می‌توان روکش را عوض کرد

هنگامی که روکش تغییر رنگ می‌دهد، به خصوص انواع قدیمی‌تر آن، لکه‌ها عمیق می‌شوند. همان طور که گفتیم بلیچینگ دندان های عصب کشی شده روی روکش‌ها اثری ندارد. این بدان معنی است که بهترین کار این است که روکش قدیمی را بردارید و آن را با یک نمونه جدید جایگزین کنید. دندانپزشک شما رنگی را انتخاب می‌کند که با دندان‌های تازه سفید شده شما مطابقت داشته باشد. این یک راه ساده و مقرون به صرفه برای بازگرداندن زیبایی لبخند شما است.

با این حال، اگر فردی هستید که به طور مرتب از قهوه، چای یا سیگار استفاده می‌کنید، به خاطر داشته باشید که ممکن است مدت زیادی طول نکشد که دندان عصب کشی شده شما دوباره تغییر رنگ دهد.

کلینیک تخصصی بلیچینگ دندان

دریافت مشاوره تخصصی و رایگان تنها با یک کلیک ۰۲۱۹۱۰۰۹۹۱۸

جمع بندی

عصب کشی دندان به معنای خارج کردن پالپ دندان و تبدیل کردن آن به یک دندان مرده است. مواد مورد استفاده در پر کردن دندان و همچنین تغییرات ساختاری دندان می‌تواند باعث شود که رنگ دندان‌های عصب کشی شده تیره شود. در چنین مواردی می‌تواند با روش‌های بلیچینگ دندان های عصب کشی شده این مشکل را برطرف کرد.

استفاده از روش های بلیچینگ داخلی می‌تواند تا حدودی رنگ دندان را بهبود بخشد. در این روش‌ها ماده سفیدکننده از طریق حفره‌ای که ایجاد می‌شود به درون دندان شما تزریق می‌شود. این مواد می‌توانند در همان جلسه خارج شده یا تا جلسه بعد باقی بمانند. رایج‌ترین مواد مورد استفاده در این روش پراکسید هیدروژن و سدیم پربورات هستند. از عوارض احتمالی این تکنیک می‌توان به حساس شدن دندان یا تحلیل ریشه اشاره کرد. اگر روش بلیچینگ به خوبی جواب نداد می‌توان با تعویض روکش دندان‌ها را سفید کرد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد روش‌های سفید کردن دندان‌ها می‌توانید سایر مقالات ما را مطالعه کنید.

سوالات متداول

۱- آیا می‌توان دندان‌های عصب کشی شده را سفید کرد؟

اگرچه سفید کردن این دندان‌ها دشوار است، اما به کمک روش بلیچینگ داخلی می‌توان این مشکل را برطرف کرد.

۲- انجام این روش چقدر طول می‌کشد؟

به طور متوسط انجام این روش برای هر دندان عصب کشی شده می‌تواند یک ساعت در هر جلسه زمان ببرد. ممکن است برای هر دندان چند جلسه لازم باشد.

۳- آیا بلیچینگ دندان های عصب کشی شده ضرر دارد؟

این روش را برای هر دندان فقط یک مرتبه می‌توان انجام داد. زیرا برای انجام آن نیاز به ایجاد حفره ای روی دندان است. پزشک با بررسی وضعیت دندان، امکان انجام ایمن این روش را بررسی می‌کند.

۴- رایج‌ترین عوارض این روش چیست؟

تحریک دندان‌ها و لثه نسبت به غذای سرد و گرم، همچنین تحلیل ریشه در صورت نفوذ ماده سفید کننده از عوارض احتمالی این روش است.